خط خطی هایم

امروز که صفحه اصلی وبلاگ را باز کردم ،با دیدن آمار بازدید کنندگان تعجب کردم.خب خیلی دنبال این نیستم که پز بدم چند نفر نوشته‌هایم را دنبال می‌کنند اما اگر ببینی نوشته‌هایت مخاطبی برای خواندن هم ندارند،پر از فکر می‌شوی که نکند یه جای نوشتنم لنگ می‌زند و هیچ مخاطبی را جذب نمی‌کند.اما خب باید اعتراف هم کنم که این روزها کمی‌تنبل شدم و کمتر می‌نویسم.و گاهی حسرت بعضی پیج‌های اینستایی را می‌خورم که دمتان گرم چقدر خوب روان می‌نویسید.ولی باز خدا را بابت همین خط خطی‌هایم شکر میکنم و دعا که ته نشین تمام نوشته‌هایم حسی و حرفی از خدا را داشته باشد